...APABILA RINDU ITU DATANG...

Assalamualaikum w.b.t...

Bismillahirrahmanirrahim....

Ini sekadar cerite....hehe

.................................................................................

Teringat dialog saya dengan ayah…

Baru je peristiwa ni brlaku…

Mase abg yi kawen hari tu…<4 Jun 2011>

Lepas abg yi akad nikah, saya duduk kat sebelah ayah..

Tetibe..

Ayah menangis…

Saya paham…

Tak lain, msti sbb ayah rindukan chek…

Saya diam…

Sebab sy pun same…

Rindu yang datang…tak pernah sy dapat ungkap dgn kate2…hanye hati yang mengerti..

Kate ayah, “dah hampir 4 tahun chek takde, dik”… Ayah teringat sokmo kat chek…

Maafkan sy, ayah…

Sy tak tahu nak kate ape mase tu…sy hanye diam…

…………………………………………………………………….

1 Syawal baru2 ni….

“Ayah….ni duit raye utk ayah…” saye tersengih…hehe…

Kate ayah, “buat ape bg duit raye untuk ayah? Adik gunelah, buat belajar…”

“Dakpela…bukan sokmo adik bagi duit kat ayah…ambikla ayah…mane tahu umur adik tak pnjg, sekurang2nya ayah merasa duit yang adik bg…ambiklah ayah, walaupun tak banyak…”

Mama menambah..’betul tu, ambiklah…bukan sokmo dia bg duit tu…duit raye kan…=)

Akhirnya, ayah ambik duit tu…

Ape pun…

Bukan saya yg pergi…tapi ayah yang tinggalkan saye….

Itulah yang terakhir…

Pertemuan sy yang terakhir dengan ayah…

Di saat nyawa masih dikandung badan..

2 November 2011…

Tika subuh menjelang…saya terima berite sedih itu….

Berite yang mahu atau tidak…

Perlu saya terime…

Ye…

Pasrah….

Dialog yang saya takkan lupe…

“Adik…ayah tak de dah…”

Walau pun sy rapat dengan chek…namun, rase sedih yg saya alami tika itu lebih menyakitkan…

Mungkin krn sy ade ayah bile chek pergi…

Ayah yang sentiase mengingatkan sy pd chek…

Tp, bile ayah takde…T_T

Hmmm…

….sampai cni je, tak leh nak teruskan cerite dah…mungkin lain kali…;)

…………………………………………………………..

Ape yang sy tulis kat cni…

Bukan kerana ape…

Tp, skdar ingatn sy pade chek dan ayah…

Tak sempat sy buat apepun utk bls jasa dan bakti mereka…

Kadangkala…

Kelihatannya sy ni sedikit tidak berperasaan…sukar meluah ape yg saya rase…

Namun..rasa kasih dan sayang utk mereka itu hanya Allah saje yang tahu…

Doa dan titis air mata kerana rindu yang hadir itu…

Akan terus sy titipkan untuk mereka…

Mereka yang semakin jauh dan menjauh daripada saya…

...........................................................................

same2 la kite beringat...

Allah s.w.t telah berfirman :

Tiap-tiap yang bernyawa akan merasai mati, dan bahawasanya pada hari kiamat sahajalah akan disempurnakan balasan kamu. Ketika itu sesiapa yang dijauhkan dari neraka dan dimasukkan ke syurga maka Sesungguhnya ia telah berjaya. Dan (ingatlah bahawa) kehidupan di dunia ini (meliputi segala kemewahannya dan pangkat kebesarannya) tidak lain hanyalah kesenangan bagi orang-orang yang terpedaya.

(Surah Ali Imran 3:185)